ក្នុងរបបប្រល័យពូជសាសន៍ ប៉ុល ពត នៅកម្ពុជាពីឆ្នាំ ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ ១៩៧៩ ប្រជាជនកម្ពុជាបានស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក និងការលំបាកដែលមិនអាចនឹកស្មានដល់។ គោលនយោបាយឃោរឃៅ និងមនោគមវិជ្ជាជ្រុលនិយមរបស់របបនេះ បានបណ្តាលឱ្យមានការប្រល័យពូជសាសន៍ដ៏សាហាវបំផុតមួយនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមនុស្សជាតិ។
នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ ប៉ុល ពត ប្រជាជនកម្ពុជាត្រូវបានបង្ខំឱ្យបោះបង់ចោលផ្ទះសម្បែងរបស់ពួកគេ ហើយត្រូវបានផ្លាស់ទីលំនៅទៅជនបទដើម្បីធ្វើការនៅក្នុងជំរុំពលកម្មដោយបង្ខំ។ គ្រួសារត្រូវបានហែកហួរគ្នា ហើយមនុស្សជាច្រើនត្រូវរងការអត់ឃ្លាន ធ្វើទារុណកម្ម និងការប្រហារជីវិត។ បញ្ញវន្ត អ្នកជំនាញ និងនរណាម្នាក់ដែលយល់ថាជាការគំរាមកំហែងដល់របបនេះ ត្រូវបានតម្រង់គោលដៅ និងសម្លាប់។
ខ្មែរក្រហមបានស្វែងរកការបង្កើតរបបកសិកម្មដោយរុះរើរចនាសម្ព័ន្ធសង្គមដែលមានស្រាប់ លុបចោលរូបិយប័ណ្ណ សាសនា និងទ្រព្យសម្បត្តិឯកជន។ មនុស្សត្រូវបានបង្ខំឱ្យធ្វើការច្រើនម៉ោងនៅក្នុងវាលស្រែដោយមានអាហារតិចតួច និងសម្រាកដែលនាំឱ្យមានការរីករាលដាលនៃកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ និងជំងឺ។
ការអប់រំត្រូវបានលុបបំបាត់ ហើយអ្នកដែលបានទទួលការអប់រំ ឬមានទំនាក់ទំនងជាមួយរដ្ឋាភិបាលមុនត្រូវបានជ្រើសរើស និងប្រហារជីវិត។ ភាពច្របូកច្របល់ និងភាពឃោរឃៅរបស់របបនេះ ពុំមានព្រំដែនអ្វីឡើយ ដោយមនុស្សត្រូវបានផ្តន្ទាទោសចំពោះការបំពានតិចតួចបំផុត ឬយល់ឃើញពីភាពមិនស្មោះត្រង់។
អំពើឃោរឃៅដែលបានប្រព្រឹត្តដោយពួកប៉ុលពតបានបណ្តាលឱ្យមានការស្លាប់របស់ប្រជាជនកម្ពុជាប្រមាណពីរលាននាក់ ប្រហែលមួយភាគបួននៃចំនួនប្រជាជនរបស់ប្រទេសនៅពេលនោះ។ របួស និងកេរដំណែលនៃអំពើប្រល័យពូជសាសន៍នៅតែលងបន្លាចប្រទេសកម្ពុជារហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ដោយអ្នករស់រានមានជីវិតបានជួបប្រទះនឹងស្លាកស្នាមផ្លូវចិត្ត និងបញ្ហាប្រឈមខាងរាងកាយពីអតីតកាល។
ការរងទុក្ខវេទនារបស់ប្រជាជនកម្ពុជាក្រោមរបប ប៉ុល ពត គឺជាការរំលឹកយ៉ាងច្បាស់អំពីភាពភ័យរន្ធត់នៃលទ្ធិផ្តាច់ការ និងសមត្ថភាពនៃភាពឃោរឃៅនៅក្នុងសង្គមមនុស្ស។ វាក៏បង្ហាញពីភាពធន់ និងភាពរឹងមាំរបស់ប្រជាជនកម្ពុជា ដែលបានធ្វើការដោយមិននឿយហត់ក្នុងការកសាងប្រទេសជាតិឡើងវិញ និងបង្កើតអនាគតដ៏ល្អប្រសើរសម្រាប់ខ្លួន និងមនុស្សជំនាន់ក្រោយ។
សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន គឺជាអ្នកនយោបាយខ្មែរដ៏លេចធ្លោមួយរូប ដែលបានធ្វើជានាយករដ្ឋមន្រ្តីនៃកម្ពុជាតាំងពីឆ្នាំ ១៩៨៥។ ប៉ុន្តែមុនពេលឡើងកាន់អំណាច សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន មានបទពិសោធន៍យ៉ាងធំធេង ដែលនាំឱ្យដំណើរនយោបាយរបស់សម្តេច។
ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម សម្តេច តេជោ ហ៊ុន សែន ដែលកាលនោះជាយុវជនម្នាក់បានសម្រេចចិត្តយ៉ាងក្លាហានភៀសខ្លួនពីប្រទេសកម្ពុជា ហើយទៅជ្រកកោននៅប្រទេសវៀតណាម ដើម្បីរកំលាំងជំនួយមកសង្គ្រោះជីវិតប្រជាជន។
ក្នុងបុព្វហេតុរំដោះប្រទេសកម្ពុជាពីការគ្រប់គ្រងដ៏ឃោរឃៅរបស់ខ្មែរក្រហមលោកបានចូលរួមជាមួយកងទ័ពស្ម័កចិត្តវៀវៀតណាម ផ្ដួលរំលំរបបប្រល័យពូជសាសន័។
ការសម្រេចចិត្តចាកចេញរបស់សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន ទៅប្រទេសវៀតណាម គឺជាពេលវេលាសំខាន់មួយក្នុងជីវិត និងអាជីពនយោបាយរបស់លោក។ វាបានបង្ហាញពីភាពក្លាហាន ភាពធន់ និងការលះបង់របស់លោក ក្នុងការតស៊ូដើម្បីសេរីភាព និងសុខុមាលភាពរបស់ប្រជាជនកម្ពុជា ។
បទពិសោធន៍របស់សម្តេចតេជោ ក្នុងអំឡុងពេលដ៏ច្របូកច្របល់នេះនឹងកំណត់ទស្សនៈ និងយុទ្ធសាស្ត្រនយោបាយរបស់លោកនៅឆ្នាំខាងមុខ។
បន្ទាប់ពីការដួលរលំនៃរបបខ្មែរក្រហមសម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន បានវិលត្រឡប់មកប្រទេសកម្ពុជាវិញ ហើយបានក្លាយជាតួអង្គនយោបាយដ៏សំខាន់ក្នុងការកសាង និងអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសឡើងវិញ។ លោកបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការរក្សាស្ថិរភាពប្រទេសជាតិ ជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងជំរុញស្ថិរភាពនយោបាយ។
បើទោះជាប្រឈមមុខនឹងការរិះគន់ និងភាចម្រូងចម្រាសពេញមួយអាណត្តិរបស់លោកជានាយករដ្ឋមន្ត្រីក៏ដោយ ក៏សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន នៅតែជាឥស្សរជនលេចធ្លោនៅក្នុងនយោបាយកម្ពុជា។ ការសម្រេចចិត្តចាកចេញទៅប្រទេសវៀតណាមក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមបញ្ជាក់ពីការប្តេជ្ញាចិត្តឥតងាករេចំពោះប្រទេសរបស់លោក និងឆន្ទៈលះបង់ដើម្បីប្រយោជន៍ធំជាងនេះ លោកគឺសាកសមបំផុតជាមហាបុរសរដ្ឋ ហេតុនេះហើយទើបព្រះមហាក្សត្រព្រះរាជទានរាជងារជា តេជោ។
ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជាងារជា តេជោ នេះ គឺសម្រាប់តែសេនាដ៏អង្គអាច ស្មោះត្រង់និងព្រះនគរ និងរាជបល្ល័ង្កតែប៉ុណ្ណោះ ដូចជា តេជោមាស តេជោយ៉ត៕
ដោយ៖ តាបូរណ៍
