Category: ទស្សនៈ

១. កម្ពុជាមានបង្គោលព្រំដែនដ៏រឹងមាំដែលកើតចេញពីកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលក្នុងការចរចាយ៉ាងស្វិតស្វាញជាមួយប្រទេសជិតខាងដើម្បីកសាងរបងផ្ទះឱ្យបានច្បាស់លាស់និងមាំទាំក្នុងគោលបំណងធានាឱ្យបាននូវបូរណភាពទឹកដីរបស់ខ្លួនឱ្យបានជាដាច់ខាត។ ២. ផ្លូវក្រវាត់ព្រំដែនត្រូវបានកសាងឡើងភ្លាមៗក្រោយពីបង្គោលព្រំដែនត្រូវបានបោះរួចដើម្បីធ្វើជាខ្សែក្រវាត់​ទី២​បន្ទាប់ពីបង្គោលខ័ណ្ឌសីមា។ ផ្លូវនេះមានសារសំខាន់ណាស់ពីព្រោះវាមិនគ្រាន់តែអនុញ្ញាតឱ្យប្រជាពលរដ្ឋអាចធ្វើដំណើរបានងាយស្រួលតាមបណ្តោយព្រំដែននិងអាចដឹកជញ្ជូនកសិផលនានាទៅកាន់ទីផ្សារដោយងាយស្រួលប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ មានផ្លូវគឺមានការអភិវឌ្ឍ។ ការអភិវឌ្ឍតាមបណ្តោយព្រំដែន គឺជាគ្រឹះដ៏រឹងមាំដើម្បីការពារបូរណភាពទឹកដី។ ៣. ប៉ុស្តិ៍នគរបាលត្រូវបានសាងសង់ជាហូរហែនៅតាមបណ្តោយផ្លូវក្រវាត់ព្រំដែនដើម្បីរក្សាការពារបូរណភាពទឹកដី​ផង និងរក្សាសុខសុវត្ថិភាពជូនប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅតាមបណ្តោយព្រំដែនផង។ នេះគឺជាសក្ខីភាពដែលបញ្ជាក់​ថា តំបន់ជាប់ព្រំដែនមិនត្រូវបានបោះបង់ចោលឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ គឺជាតំបន់ដែលត្រូវបានយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងពីសំណាក់រាជរដ្ឋាភិបាល។ ៤. ប្រជាពលរដ្ឋបានទៅតាំងទីលំនៅតាមផ្លូវក្រវាត់ព្រំដែនកាន់តែច្រើនឡើងដែលធ្វើឱ្យតំបន់ព្រំដែនមានសកម្មភាពរស់រវើក ដូចជាការលក់ដូរ វត្តអារាម សាលារៀន ការប្រកបរបរដាំដំណាំកសិកម្មផ្សេងៗ និងការនេសាទត្រីជាដើម។ ប្រជាពលរដ្ឋទាំងនោះហើយដែលជាឆ្មាំការពារបូរណភាពទឹកដីដ៏រឹងមាំ។ រាជរដ្ឋាភិបាលមានគោលនយោបាយជំរុញការអភិវឌ្ឍតំបន់ព្រំដែននៅគ្រប់ទីកន្លែង។ […]

គម្រោងព្រែកជីកហ្វូណនតេជោ ដែលជាគម្រោងព្រែកជីកផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដ៏មហាសាលដល់សង្គមសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា នឹងបើកការដ្ឋានសាងសង់ជាផ្លូវការ នៅវេលាម៉ោង៩ និង៩នាទី ថ្ងៃទី៥ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៤ ក្រោមអធិបតីភាពដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់សម្តេចធិបតី ហ៊ុន ម៉ាណែត នាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃកម្ពុជា ។ សម្រាប់ទីតាំងរៀបចំពិធីបើកការដ្ឋាន គឺរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានជ្រើសរើសនៅចំនុចភូមិព្រែកតាកែវ ឃុំសំរោងធំ ស្រុកកៀនស្វាយ  ខេត្តកណ្តាល ដែលជាចំនុចចាប់ផ្តើមជាប់នឹងទន្លេមេគង្គក្រោម។ ព្រែកជីកហ្វូណនតេជោ ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាព្រែកជីកដែលបាននាំឱ្យមានសាមគ្គីភាព និងមោទនភាពជាតិ។ ព្រែកជីកនេះ ជាផ្លូវទឹកតភ្ជាប់ពីទន្លេទៅកាន់សមុទ្ររបស់កម្ពុជា […]

ស្រុកយើងបច្ចុប្បន្ន ឱ្យតែមានហេតុការណ៍សង្គម នយោបាយ និងសេដ្ឋកិច្ចអ្វីមួយកើតឡើងម្តងៗ ការជជែកវែកញែកក្នុងចំណោមអ្នកប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមនិងតាមហាងកាហ្វេ មានលក្ខណៈសកម្មនិងផុលផុសមែនទែន ហើយក៏លេចមុខអ្នកជំនាញឬអ្នកប្រាជ្ញតាម Facebook ឬ TikTok ក៏ច្រើនដែរ ហើយអ្នកប្រាជ្ញពហុជំនាញដែលដឹងគ្រប់រឿងក៏មានមិនតិចដែរ។ ក្នុងចំណោមអ្នកជជែកវែកញែកទាំងនោះ យើងអាចបែងចែកជាបីប្រភេទធំៗ ប្រភេទទី១ គឺអ្នកប្រឆាំងផ្កាប់មុខ, ប្រភេទទី២ គឺអ្នកគាំទ្រផ្កាប់មុខ និងប្រភេទទី៣ គឺអ្នកប្រកាន់ទស្សនៈកណ្តាលនិយមឬមជ្ឈិមបដិបទាប្រកបដោយហេតុផល ពោលគឺមិនឆ្វេងពេក មិនស្តាំពេក។ សម្រាប់ក្រុមមនុស្សប្រភេទទី១ នេះ ទោះបីរាជរដ្ឋាភិបាលឬអាជ្ញាធរនិយាយអ្វីឬក៏ធ្វើអ្វីក៏ខុសដែរ […]

ការបញ្ចេញមតិរបស់បងប្អូនយើងមួយចំនួន​តាមបណ្ដាញព័ត៌មានសង្គមនាពេលកន្លងមក និងជាពិសេស ​នាពេលថ្មីៗនេះ បានបង្ហាញឱ្យឃើញពីកម្រិតសមត្ថភាពរបស់ពួកគាត់ក្នុងការគិតប្រកបដោយភាពហ្មត់ចត់ វិចារណញាណ ភាពគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ និងភាពសមហេតុផល និងការវិភាគបែបវិចារវិទ្យាសម្ភារនិយម និងវិចារវិទ្យាមនោនិយម។ ប៉ុន្តែស្ថានភាពនេះ, មួយផ្នែកបង្ហាញឱ្យឃើញពីចំណុចខ្វះខាតនៃប្រព័ន្ធអប់រំរបស់យើង​ ដែលមិនអាចបង្រៀនឱ្យប្រជាពលរដ្ឋយើងឱ្យចេះអំពីរបៀបគិតនិងពិចារណាឱ្យបានពេញលេញ​។ ទន្ទឹមនឹងនេះ បណ្ឌិត បញ្ញវន្ត និងវិជ្ជាករដទៃទៀត ក៏មានចំណែកទទួលខុសត្រូវក្នុងរឿងនេះដែរ ដែលមិនបានរួមចំណែកឱ្យស័ក្តិសមនឹងតួនាទីរបស់ខ្លួនក្នុងរឿងនេះ។ សូក្រាត បាននិយាយថា «ខ្ញុំមិនអាចបង្រៀននរណាម្នាក់អំពីអ្វីមួយនោះទេ ខ្ញុំគ្រាន់តែអាចធ្វើឱ្យពួកគេចេះគិត (I cannot teach […]

ទស្សនៈ តាបូរណ៍ លោកតាប្រាប់ទៅ យុវជនកម្ពុជា ថា ការ និយាយ ឬសរសេរ បញ្ហា អ្វីក៏ដោយត្រូវមានឯកសារយោងអោយបានច្រើន ព្រោះការមានឯកសារយោងច្រើនអាចពង្រឹងភាពជឿជាក់ និងជម្រៅនៃអំណះអំណាងរបស់មនុស្សម្នាក់មិនថានិយាយ ឬសរសេរនោះទេ។  សម្រាប់យុវជនកម្ពុជា ក៏ដូចជាមិត្តភ័ក្តិរបស់ពួកគេជុំវិញពិភពលោក ការប្រើប្រាស់ឯកសារយោងផ្សេងៗអាចផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍សំខាន់ៗមួយចំនួនដូចជា៖  •ភាពជឿជាក់ និងសិទ្ធិអំណាន ការយោងប្រភពដែលបានបង្កើតឡើងយ៉ាងល្អអាចផ្តល់ភាពជឿជាក់ចំពោះអំណះអំណាង ឬនិទានរឿងរបស់ពួកគេ ដោយបង្ហាញថាការអះអាងរបស់ពួកគេត្រូវបានគាំទ្រដោយព័ត៌មានដែលអាចទុកចិត្តបាន។  •ការពង្រីកចំណេះដឹង ការចូលរួមជាមួយប្រភពជាច្រើន អនុញ្ញាតឱ្យយុវជនមើលប្រធានបទពីទស្សនៈផ្សេងៗគ្នា ដោយហេតុនេះពង្រីកការយល់ដឹងរបស់ពួកគេ […]

នៅក្នុងបេះដូងនៃអាស៊ីអាគ្នេយ៍បុរាណ តំបន់ទំនាបលិចទឹកដ៏ធំទូលាយ និងមានជីជាតិបានគ្របដណ្តប់ផ្លូវខ្យល់នៃព្រែកជីក ដែលជាសរសៃឈាមដ៏សំខាន់ដែលចិញ្ចឹមទឹកដី និងប្រជាជនរបស់វា។ ផ្លូវទឹកនេះមិនគ្រាន់តែជាលក្ខណៈភូមិសាស្រ្តទេ។ វាជាខ្សែជីវិតដែលអាចឱ្យការរីកចំរើននៃវិស័យកសិកម្ម សម្របសម្រួលពាណិជ្ជកម្ម និងជំរុញការផ្លាស់ប្តូរវប្បធម៌។ នៅតាមបណ្តោយច្រាំងទន្លេ ការតាំងទីលំនៅតូចៗបានរីកចម្រើនទៅជាមជ្ឈមណ្ឌលនៃសកម្មភាពដ៏មមាញឹក ជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគេត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់យ៉ាងស្និទ្ធស្នាលជាមួយនឹងចង្វាក់នៃទឹក។ ពេលធ្វើដំណើរទៅមុខទៀត ពួកគេនឹងជួបជាមួយនគរភ្នំដែលជាអាណាចក្រដែលលាតសន្ធឹងពាសពេញប្រទេសវៀតណាម កម្ពុជា និងថៃសព្វថ្ងៃនេះ។ ហ្វូណនមានភាពល្បីល្បាញដោយសារភាពពូកែខាងយុទ្ធសាស្ត្រក្នុងពាណិជ្ជកម្ម ក្លាយជាមហាអំណាចដែនសមុទ្រដ៏សំខាន់ដែលតភ្ជាប់បូព៌ា និងខាងលិចតាមរយៈកំពង់ផែ និងផ្លូវពាណិជ្ជកម្មដែលមានការអភិវឌ្ឍន៍ខ្លាំង។ សារៈសំខាន់នៃហ្វូណនមិនអាចនិយាយបានឡើយ៖ វាគឺជាការរលាយដែលវប្បធម៌ ទំនិញ និងគំនិតចម្រុះបានបញ្ចូលគ្នា ដែលធ្វើឱ្យវាក្លាយជាមជ្ឈមណ្ឌលនៃទ្រព្យសម្បត្តិ […]

ក្នុងរបបប្រល័យពូជសាសន៍ ប៉ុល ពត នៅកម្ពុជាពីឆ្នាំ ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ ១៩៧៩ ប្រជាជនកម្ពុជាបានស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក និងការលំបាកដែលមិនអាចនឹកស្មានដល់។ គោលនយោបាយឃោរឃៅ និងមនោគមវិជ្ជាជ្រុលនិយមរបស់របបនេះ បានបណ្តាលឱ្យមានការប្រល័យពូជសាសន៍ដ៏សាហាវបំផុតមួយនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមនុស្សជាតិ។ នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ ប៉ុល ពត ប្រជាជនកម្ពុជាត្រូវបានបង្ខំឱ្យបោះបង់ចោលផ្ទះសម្បែងរបស់ពួកគេ ហើយត្រូវបានផ្លាស់ទីលំនៅទៅជនបទដើម្បីធ្វើការនៅក្នុងជំរុំពលកម្មដោយបង្ខំ។ គ្រួសារត្រូវបានហែកហួរគ្នា ហើយមនុស្សជាច្រើនត្រូវរងការអត់ឃ្លាន ធ្វើទារុណកម្ម និងការប្រហារជីវិត។ បញ្ញវន្ត អ្នកជំនាញ និងនរណាម្នាក់ដែលយល់ថាជាការគំរាមកំហែងដល់របបនេះ ត្រូវបានតម្រង់គោលដៅ និងសម្លាប់។ […]

មានការភាន់ច្រឡំឬការបំភាន់អំពីសេរីភាពបញ្ចេញមតិ(ឬមតិរិះគន់) និងការបំពានច្បាប់ដែលធ្វើឱ្យមានភាពច្របូកច្របល់ក្នុងសង្គម។ តាមពិតគ្មានអ្វីពិបាកយល់ទេ ដូច្នេះ សូមបែងចែកឱ្យច្បាស់ ហើយសូមកុំយកសេរីភាពបញ្ចេញមតិមកលាយឡំគ្នាជាមួយអំពើល្មើសច្បាប់។ ដើម្បីយល់ដឹងពីបញ្ហានេះឱ្យច្បាស់ ខ្ញុំសូមលើកយកប្រការមួយចំនួនដែលមានចែងក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ក៏ដូចជាកតិកាសញ្ញាអន្តរជាតិ និងសេចក្តីប្រកាសជាសកលស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស ដែលគេទទួលស្គាល់និងអនុវត្តទូទាំងពិភពលោក៖ មាត្រា ៤១ នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញចែងថា ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមានសេរីភាពខាងការបញ្ចេញមតិរបស់ខ្លួន សេរីភាពខាងសារព័ត៌មាន សេរីភាពខាងការបោះពុម្ពផ្សាយ សេរីភាពខាងការជួបជុំ។ ប៉ុន្តែ ជនណាក៏ដោយមិនអាចឆ្លៀតប្រើសិទ្ធិនេះដោយរំលោភនាំឱ្យប៉ះពាល់ដល់កិត្តិយសរបស់អ្នកដទៃ ដល់ទំនៀមទម្លាប់ល្អរបស់សង្គម ដល់សណ្តាប់ធ្នាប់​សាធារណៈ និងដល់សន្តិសុខជាតិឡើយ។ របបសារព័ត៌មានត្រូវកំណត់ដោយច្បាប់។ មាត្រា១៩(៣) […]

ថ្ងៃទី២០ មិថុនា កាលពី៤៧ឆ្នាំមុន នៅលើទឹកដីជាយដែននៃកម្ពុជា មានយុវជនខ្មែរមួយរូបទើបតែអាយុ ២៥ឆ្នាំ បានសម្រេចចិត្តប្រកបដោយការលះបង់ខ្ពស់បំផុតជាមួយយុទ្ធមិត្តដ៏ស្មោះស្ម័គ្រ​៤រូបផ្សេងទៀតដើម្បីទាមទារសិទ្ធិរស់រានមានជីវិតរបស់ពលរដ្ឋខ្មែរ។